Een bezoek aan de dierenarts en nog veel meer...

Wat moet ik nou kiezen??

Het ligt bezaait met speelgoed in huis. Pongo komt regelmatig met een speeltje in de bek naar ons toe en wordt daarvoor helemaal de hemel in geprezen. We dagen hem tot een spelletje uit en belonen hem voor het vasthouden. Het is het begin van apporteren. Pongo vindt het prachtig!

Welk speeltje wordt het?

Na het spelen zoekt Pongo steeds vaker zelf de bench op. Hij weet dat daar wel eens onverwachts wat lekkers in ligt en neemt dus wel eens een kijkje. Hij ligt ook graag bij één van de andere honden op het kussen of het bankje.

Jessie heeft werkelijk de schurft aan een bench en ze zit er dan ook al jaren niet meer in. Ze gaat nu wel spontaan in de bench liggen waar de pups in lagen en dan nog het liefst in het veel te kleine mandje van de pups. Zou ze zo nog een beetje puppy snuiven???

Puppy snuiven of gewoon lekker liggen

Pongo ligt graag in zijn bench

Pongo ligt ondertussen in zijn eigen bench die nog steeds naast de grote bench staat. Hij ligt er heel graag in maar waarschijnlijk wordt deze bench toch nog verruild voor een groter exemplaar omdat Air France strikte voorwaarden heeft m.b.t. de afmeting van de transportkennel. Hij is nu groot genoeg en misschien ook wel groot genoeg als Pongo in augustus er in reist naar Shanghai maar voor een volwassen Stabij is hij te klein. Aangezien hij er dan ook in moet kunnen én om er zeker van te zijn dat de kennel voldoet aan de eisen laat ik volgende week een Varikennel binnen komen die in ieder geval groot genoeg is voor het transport van Pongo als volwassen hond maar die het maximale gewicht van 75 kilo kennel + hond niet te boven gaat. Varikennel wordt altijd geaccepteerd door elke vliegmaatschappij en dat weet ik niet zeker van de kennel waarin Pongo nu zit. Het kost een paar cent maar dan héb je ook wat.

Van dichtbij ziet het er zo uit

Pongo is helemaal van de wereld...
Hij merkt totaal niet dat er van dichtbij een foto gemaakt wordt. 

Pongo leidt ook een heel druk leven. 's Morgens vroeg uit de veren, mee op ronde met de grote honden waarbij hij steeds langere stukken zelf loopt en onderweg ook nog wel eens een speelmaatje tegen komt. 

Vechten met Yorkshire terriër Joep

Af en toe neem ik Pongo mee naar de winkel. Dit keer kwam de vrouw van een ex-collega van Bertus met haar hondje Joep van 16 weken in de winkel. Joep en Pongo hebben flink gestreden! Pongo schudde soms met een stuk vel van Joep tussen zijn tanden maar Joep is een terriër: hij gaf geen krimp! Joep kon er zelf overigens ook wat van maar ook Pongo liet zich niet kennen. Qua grootte verschilden die twee nu niet veel maar dat wordt straks wel anders als Joep, net als Pongo nu, 5 kilo weegt en Pongo 25 kilo.

Naar de dierenarts

Pongo is inmiddels 10 weken oud en heeft de tweede vaccinatie nog niet gehad. Onze dierenarts Henk heeft het veel te druk en ik heb geen tijd en vooral ook geen zin om lang te moeten wachten. Dinsdagochtend 15 mei belde ik om te vragen of ik terecht kon maar het spreekuur liep gigantisch uit en de eerste operatie patiënten waren al binnen. "Als je om 17.00 uur komt kun je als eerste voor het spreekuur" was het voorstel van Suzan maar 's avonds moest ik om 18.45 uur in Montfoort zijn en met de files zou dat niet gaan lukken. Dan morgenvroeg maar direct na het spreekuur. We waren er op goed geluk om 9.30 uur maar het was nog zo druk dat ik Pongo maar weer heb opgepakt en een rondje ben gaan fietsen met hem. Zo kon hij mooi wennen aan de kar. Hij kan gillen! Je hebt dan wel bekijks...

De fietskar

We zijn even naar het park gefietst en daar mocht Pongo even poseren voor de fietskar en natuurlijk ook even spelen. Daarna zijn we nog even naar de winkel terug gefietst en om 10.30 uur heb ik gebeld of het al wat rustiger was. Dat bleek het geval dus Pongetje mocht weer mee in de kar en dit keer ging de rit zonder gekef.

We hoefden gelukkig niet lang te wachten. Henk heeft Pongo goed nagekeken en gelukkig helemaal in orde bevonden. Pongo heeft de vaccinaties gehad inclusief kennelhoest. Over drie weken krijgt hij nog eens een vaccinatie en dan ook de Rabiës enting zodat straks de titer hoog genoeg is als hij naar Shanghai gaat.

In de wachtkamer

Even alles bevoelen

Het enige wat Pongo niet leuk vond was het gebit bekijken. Dat moeten we dus nog even oefenen. Hij gaf bij de injectie een klein kefje maar niet meer dan dat.

Toen we terug kwamen van de dierenarts zat Guusje ons op de trap op te wachten. Pongo werd helemaal nagesnuffeld en toen dat klaar was was ik aan de beurt. Guusje doet dat veel meer dan de Stabij's. Of dat des Wetters is weet ik niet maar het is wel heel bijzonder. Als we ergens geweest zijn dan worden we helemaal besnuffeld bij thuiskomst.

Pongo wordt helemaal besnuffeld door Guusje

Naar het park

Het is mooi weer dus ik ga even naar het park met alle honden. Het circus en de paarden zijn weer weg na het Power horse evenement, wat rest is een heleboel paardenpoep... Dat betekent extra alert zijn op de honden en een andere route lopen om de poep te mijden. 

Pongo vindt alles reuze interessant

Aan het eind van de wandeling kom ik op het briljante idee om een groepsfoto te maken van de honden. Nu luistert Pongo al best aardig en weet hij al wel wat attend betekent maar om nou zo lang te moeten attendre..

Er kijken slechts twee honden...

Op mijn prrrtje kijken er vier honden, de vijfde komt....

Dan maar geen prrrtje, het gevolg: geen aandacht voor mij en mijn camera...

Klaar nu, vindt Floran

Uiteindelijk is Guusje er maar bij gaan liggen en staat Floran op waarmee ze duidelijk aangeeft dat het wat haar betreft mooi is geweest. Pongo is al die tijd netjes blijven zitten maar niet heus. Ik geef toe dat hij slim is maar nu werd er wel veel gevraagd. Toch is het al best knap dat hij zo blijft zitten. De eerste foto is meteen de beste.

Amy op bezoek

's Middags kwam Josette met Aike en Amy even op bezoek. Pongo had net zijn slaapje wakker dus weer energie voor tien. Er werd flink gestoeid door broer en zus die allebei voor de winst gingen.