zaterdag 11 augustus 2012

Pongo's vertrek op 19 juli



Pongo weet het nog niet maar dit is één van de laatste keren dat hij bij Thijs op schoot ligt.
De laatste week van zijn opvoeding is aangebroken. Nicolàs en zijn broer François en vader Jos komen een aantal daagjes logeren zodat ik Nicolàs kan leren hoe hij met Pongo om moet gaan.

een prachthondje!


We zijn samen naar het park geweest waar ik Nicolàs heb geleerd wanneer en hoe hij Pongo bij zich moet roepen. We liepen in de stromende regen maar dat mocht de pret niet drukken. Hoewel ik al heel wat honden en mensen opgeleid heb was dit toch wel de moeilijkste cursist die ik ooit heb gehad. Niet omdat hij het niet snapt maar meer om de taalbarrière die me af en toe parten speelde en om het feit dat Nicolàs het perfect wil doen en het niet aan hem uit te leggen is dat er meerdere mogelijkheden zijn.

Het aanlijnen was in eerste instantie een hele toer


Één van de alledaagse dingen die Nicolàs moest leren was het aanlijnen van Pongo. Ik heb Pongo geleerd dat hij moet gaan zitten om aangelijnd te worden maar Nicolàs had er desalniettemin moeite mee om Pongo het halsbandje om te klikken. Voor mij is het een handeling die ik tig keer per dag doe maar voor hem is het helemaal nieuw en dus onwennig. Komt bij dat hij het precies zo als ik wil doen en zich helemaal aan mij spiegelt en als het dan niet zo gemakkelijk blijkt te gaan dan wordt hij onzeker en daardoor onhandig. Door hem te leren om iets lekkers voor Pongo op de grond te leggen waardoor deze zijn kop omlaag doet om het op te pakken kon het halsbandje wat gemakkelijker om gedaan en dicht geklikt worden.

Oefening baart kunst


wandelen aan de lijn zonder trekken
Gewapend met een voertasje om zijn middel en een fluit gaan Nicolàs en ik naar het uitlaatveldje. Pongo mag niet trekken en ik leer Nicolàs dan ook dat hij Pongo moet belonen met een klein snoepje zodra deze naast hem loopt. Op het moment dat Pongo voor gaat lopen moet Nicolàs zich omdraaien en de andere kant uit lopen of plotseling links of rechts afslaan.

oefenen met de rollijn
Ik werk zelf nooit met een uitrollijn maar voor Nicolàs is het straks thuis in Shanghai wel gemakkelijk. We wandelen dus met Pongo aan de rollijn en ik leer Nicolàs dat hij Pongo pas vrij mag laten gaan nadat hij hem 'vrij' gegeven heeft zodat Pongo niet leert te trekken. De dagen vlogen voorbij en Nicolàs werd steeds meer "le chef de Pongo". Het mooiste vond ik dat op woensdagavond, Nicolàs was twee dagen bij ons, Pongo aan zijn voeten ging liggen en mij aankeek met een blik alsof hij zeggen wilde "ik snap het al lang hoor, Nicolàs is mijn nieuwe baasje". Het is een buitengewoon slim hondje maar dat had ik geloof ik al eens gezegd...

Op donderdag 19 juli, een dagje eerder dan aanvankelijk gepland, vertrok Pongo met zijn nieuwe baasjes naar Frankrijk waar ze ruim twee weken zouden blijven.
Samen met mama Imre een laatste foto

Pongo wacht geduldig tot Nicolàs klaar is voor hem

Nog een knuffel voor 'mijn' superkanjer!

voordat hij echt weg gaat nog even een foto

en nog een foto

en uiteindelijk met een lekker botje in zijn reisbench op weg.
En toen...
kwamen er heel veel waterlanders!
Mijn God wat heb ik het moeilijk gehad met zijn vertrek.
Ik kan me zó verplaatsen in de mensen in mijn omgeving die plotseling hun veel te jonge hond hebben moeten laten inslapen, alleen, Pongo zie ik nog terug en ik hoor de verhalen over hem en volg hem via skype en toch, mijn verdriet en het gemis was groot.
Inmiddels ligt er een nieuw nestje van onze Guusje dat al mijn aandacht op eist en dat is nu wel fijn als afleiding. Met Pongo gaat het heel goed en Nicolàs begint zijn draai ook een beetje te vinden. Hij moet nog even leren niet té perfectionistisch te zijn maar dat is in zijn geval waarschijnlijk iets teveel gevraagd maar, niet onmogelijk!




Pongo's blog eindigt wat mij betreft hier met dit laatste plaatje van Nicolàs en Pongo tijdens een wandeling op de hei. Nicolàs is uitgenodigd als mede-auteur van het blog. Misschien geeft hij er gehoor aan en kunnen we nog genieten van de belevenissen van Pongo in Shanghai. Je moet dan wel de translater instellen op Nederlands, tenzij je het Frans goed begrijpt!







2 opmerkingen:

  1. Het zou toch geweldig zijn als Nicolas doorgaat met het blog! We willen Pongo blijven volgen, toch? En alles wat hij met zijn baasje beleeft! Dus, Nicolas, ga door met dit blog en schrijf over alles wat je meemaakt met je lieve vriendje!
    Groetjes van Amy en Josette.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh Brigitte,
    Het was te verwachten, dat het afscheid toch meer moeite kost, dan dat van de andere pups.
    het is ook een heerlijk hondje. Leef met je mee.
    Nicolas svp ecrit le petit messages de Pongo sur le blog.
    Zo dat was mijn beste frans.
    Het zou leuk zijn ,als we Pongo nog een beetje kunnen volgen.
    Brigitte jij nog veel sterkte met Guusje en haar pups, het is een heel mooi nestje geworden.
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen