Pongo heeft een weblog!

Nicolàs heeft een weblog gemaakt over Pongo.
Het is pas een beginnetje maar het ziet er al leuk uit. Luister vooral ook naar Pongo's muziek, je wordt er echt vrolijk van!
Ga naar  http://www.pongoetnicolas.webself.net

Het gaat goed met Pongo

Helaas kan Nicolàs niet bloggen omdat het vanuit China niet mogelijk is. 

Pongo is helemaal in zijn element.

Pongo is helemaal gewend in zijn nieuwe thuis. Vorige week zijn mijn broer, zus, schoonzus en zwager terug gekomen van een vakantie in China en een bezoek aan Jos in Shanghai. Pongo is een leuke blije hond die het prima naar zijn zin heeft. Hij springt graag tegen iedereen op zoals een Stabij dat doen kan dus dat moet nog even afgeleerd worden. Misschien moet Nicolàs Pongo leren een speeltje te pakken en vast te houden als er iemand aan komt. De meeste honden springen niet als ze een speeltje in de bek hebben. 

Pongo heeft heerlijk de ruimte zowel in als om het huis. Ik zie hem zo nu en dan via Skype en zie hem dan lekker lui in de tuin liggen na een potje voetbal. Deze foto heeft Nicolàs een tijdje terug al gestuurd.

Ik zal zelf af en toe het blog bij blijven houden maar ik ben natuurlijk wel afhankelijk van de foto's en filmpjes die Nicolàs moet sturen.

Pongo op vakantie in Nederland

Bij de Lageschaars in de tuin

al zo volwassen lijkend..

Pongo aan de lange lijn

zwemmen in de vijver met kois

eruit komen? ho maar!

Voordat Pongo definitief naar Shanghai vertrok is hij vanuit Frankrijk weer terug naar Nederland gekomen voor een vakantie in Winterswijk. Zij hadden een chalet gehuurd op camping de Twee Bruggen. Op zondag 12 augustus hebben we de verjaardagen van Jos en Veronique gevierd bij mijn zus Maria. Jos en Veronique zijn beiden 50 geworden, al was dat al wel een tijdje geleden, en dat moest nog even gevierd worden, al wisten ze dat zelf niet... Pongo mocht van mij even van de lange lijn en koos direct voor verkoeling in de koivijver. Heel de familie was druk om Pongo er toe te bewegen uit het water te komen. Er zijn wel foto's van gemaakt maar die blijven in ons familie dossier. (je weet nooit waar het ooit nog eens goed voor is) Er moest nog het één en ander aan papierwinkel geregeld worden en daarom zijn Bertus en ik op woensdag 15 augustus op bezoek gegaan bij Jos, Veronique, Francois en Nicolàs op de camping. We hebben genoten van een lekkere barbecue en daarna hebben we Pongo voor één nachtje meegenomen naar Duiven.

op de camping aan de lange lijn

Nicolàs met zijn Pongo

lekker!

Jos heeft in Shanghai een bemiddelingsburo ingeschakeld die zich bezig houdt met het importeren van huisdieren.
We zijn 's avonds met Pongo naar Henk onze dierenarts geweest om bloed te tappen voor titerbepaling. De uitslag is nu niet van belang maar pas als Jos en zijn gezin met Pongo vanuit China naar een ander land verhuist. (het slaat dus helemaal nergens op, maar goed) Henk heeft, naast de gezondheidsverklaring in het paspoort, ook nog een andere gezondheidsverklaring in moeten vullen en daarmee is Jos naar de Voedsel en Waren autoriteit in Utrecht gegaan om de benodigde stempels te halen en zo het document te legaliseren. Even nog € 48.- afrekenen en Pongo is klaar voor vertrek.


Ik ben donderdags fijn wezen wandelen met Josette en ook toen heeft Pongo zijn baantjes getrokken. Hij zal het straks missen want in Shanghai is er geen mogelijkheid om hem te laten zwemmen.

Helaas had ik mijn fototoestel  toen vergeten en kostte het me teveel tijd om hem nog te halen. (Op een ander moment had ik wel een toestel bij me en daarvan zijn de foto's.)
's Avonds werd Pongo gehaald om opnieuw, jawel, naar Frankrijk te reizen. Daar zouden ze nog tot woensdag blijven bij Veronique's moeder om vervolgens vanaf Parijs te vertrekken naar Shanghai.

Het was warm, heel warm!

Geen watertje werd gemeden

Als een rat door het water

Inmiddels heb ik contact gehad met Jos via Skype en hij vertelde over de reis het volgende: 

De bench werd in een soort plastic gewikkeld wat Jos zelf mocht doen en hij had het op een speciale manier dicht geknoopt zodat hij kon zien of het er nog afgehaald zou worden. Pongo had een paar pilletjes relax gekregen en was, zoals de naam al doet vermoeden, heel relaxed toen hij weggevoerd werd na het inchecken. In de bench hangt een bakje waarin water kan maar dit bleek niet zo'n succes. Het bakje valt er af tijdens het opstijgen of klotst leeg en de hond zit zonder water. Helaas wordt er tijdens de vlucht totaal niet naar gekeken en Pongo heeft dus 12 uur geen water gehad. Eenmaal in Shanghai was hij behoorlijk overstuur en dronk maar liefst twee bakken leeg! Voor de prijs van een ticket (€ 200.-) mag je toch op zijn minst verwachten dat er water geschonken wordt! De bench was nog netjes ingpakt dus ook daar was niets aan gebeurd. Het voordeel van het watergebrek is natuurlijk dat er ook niet of nauwelijks geplast wordt. Na de verplichte quarantaine is Pongo nu eindelijk thuis.

(het bleek dat ik het verhaal van het plastic niet helemaal goed begrepen had, de Skype verbinding is met video niet zo best dus dat heb ik aangepast. Er is een stukje aangepast over de quarantaine, niet omdat het niet waar is maar omdat het verstandiger is om het niet op het world wide web te publiceren)

Pongo heeft er helemaal geen last meer van en voelt zich al lekker op zijn plek.
Toen Jos zaterdagmiddag belde, het was daar zaterdagavond, had Pongo een varkensoortje gejat (Yes, een Imre!!!) waar hij heerlijk van lag te genieten. Heerlijk om hem zo nog te kunnen volgen!

Het is Francois gelukt om medeauteur te worden van het blog dus we zijn nog niet van Pongo af!
Ik ben heel benieuwd naar zijn ontwikkeling en hoop dat we op deze manier zijn leven kunnen volgen!
Francois, Nicolàs, SUCCES!

Pongo en Chine

Test

Pongo's vertrek op 19 juli

Pongo weet het nog niet maar dit is één van de laatste keren dat hij bij Thijs op schoot ligt.
De laatste week van zijn opvoeding is aangebroken. Nicolàs en zijn broer François en vader Jos komen een aantal daagjes logeren zodat ik Nicolàs kan leren hoe hij met Pongo om moet gaan.

een prachthondje!

We zijn samen naar het park geweest waar ik Nicolàs heb geleerd wanneer en hoe hij Pongo bij zich moet roepen. We liepen in de stromende regen maar dat mocht de pret niet drukken. Hoewel ik al heel wat honden en mensen opgeleid heb was dit toch wel de moeilijkste cursist die ik ooit heb gehad. Niet omdat hij het niet snapt maar meer om de taalbarrière die me af en toe parten speelde en om het feit dat Nicolàs het perfect wil doen en het niet aan hem uit te leggen is dat er meerdere mogelijkheden zijn.

Het aanlijnen was in eerste instantie een hele toer

Één van de alledaagse dingen die Nicolàs moest leren was het aanlijnen van Pongo. Ik heb Pongo geleerd dat hij moet gaan zitten om aangelijnd te worden maar Nicolàs had er desalniettemin moeite mee om Pongo het halsbandje om te klikken. Voor mij is het een handeling die ik tig keer per dag doe maar voor hem is het helemaal nieuw en dus onwennig. Komt bij dat hij het precies zo als ik wil doen en zich helemaal aan mij spiegelt en als het dan niet zo gemakkelijk blijkt te gaan dan wordt hij onzeker en daardoor onhandig. Door hem te leren om iets lekkers voor Pongo op de grond te leggen waardoor deze zijn kop omlaag doet om het op te pakken kon het halsbandje wat gemakkelijker om gedaan en dicht geklikt worden.

Oefening baart kunst

wandelen aan de lijn zonder trekken

Gewapend met een voertasje om zijn middel en een fluit gaan Nicolàs en ik naar het uitlaatveldje. Pongo mag niet trekken en ik leer Nicolàs dan ook dat hij Pongo moet belonen met een klein snoepje zodra deze naast hem loopt. Op het moment dat Pongo voor gaat lopen moet Nicolàs zich omdraaien en de andere kant uit lopen of plotseling links of rechts afslaan.

oefenen met de rollijn

Ik werk zelf nooit met een uitrollijn maar voor Nicolàs is het straks thuis in Shanghai wel gemakkelijk. We wandelen dus met Pongo aan de rollijn en ik leer Nicolàs dat hij Pongo pas vrij mag laten gaan nadat hij hem 'vrij' gegeven heeft zodat Pongo niet leert te trekken. De dagen vlogen voorbij en Nicolàs werd steeds meer "le chef de Pongo". Het mooiste vond ik dat op woensdagavond, Nicolàs was twee dagen bij ons, Pongo aan zijn voeten ging liggen en mij aankeek met een blik alsof hij zeggen wilde "ik snap het al lang hoor, Nicolàs is mijn nieuwe baasje". Het is een buitengewoon slim hondje maar dat had ik geloof ik al eens gezegd...

Op donderdag 19 juli, een dagje eerder dan aanvankelijk gepland, vertrok Pongo met zijn nieuwe baasjes naar Frankrijk waar ze ruim twee weken zouden blijven.

Samen met mama Imre een laatste foto

Pongo wacht geduldig tot Nicolàs klaar is voor hem

Nog een knuffel voor 'mijn' superkanjer!

voordat hij echt weg gaat nog even een foto

en nog een foto

en uiteindelijk met een lekker botje in zijn reisbench op weg.

En toen...
kwamen er heel veel waterlanders!
Mijn God wat heb ik het moeilijk gehad met zijn vertrek.
Ik kan me zó verplaatsen in de mensen in mijn omgeving die plotseling hun veel te jonge hond hebben moeten laten inslapen, alleen, Pongo zie ik nog terug en ik hoor de verhalen over hem en volg hem via skype en toch, mijn verdriet en het gemis was groot.
Inmiddels ligt er een nieuw nestje van onze Guusje dat al mijn aandacht op eist en dat is nu wel fijn als afleiding. Met Pongo gaat het heel goed en Nicolàs begint zijn draai ook een beetje te vinden. Hij moet nog even leren niet té perfectionistisch te zijn maar dat is in zijn geval waarschijnlijk iets teveel gevraagd maar, niet onmogelijk!

Pongo's blog eindigt wat mij betreft hier met dit laatste plaatje van Nicolàs en Pongo tijdens een wandeling op de hei. Nicolàs is uitgenodigd als mede-auteur van het blog. Misschien geeft hij er gehoor aan en kunnen we nog genieten van de belevenissen van Pongo in Shanghai. Je moet dan wel de translater instellen op Nederlands, tenzij je het Frans goed begrijpt!

Stamboom brengen bij Saar

Voor Pongo de eerste kennismaking met de zee

8 juli 2012

Samen met Josette en Amy ben ik met Pongo naar Walsoorden gereden (wat een t...eind weg is dat!) waar Saar is neergestreken bij haar baasjes Monique en Willy en hun drie kinderen. Het regende onderweg gigantisch maar eenmaal in het Zeeuwse viel het mee. We konden onze koffie buiten nuttigen en de honden konden even lekker met elkaar rauzen. Tijdens een klein buitje moesten we noodgedwongen even naar binnen maar daarna klaarde het weer lekker op en hebben we fijn langs de Zeeuwse kust gewandeld.

inspectie van het hok van Saar

De toon moest meteen gezet worden

Pongo daagt de dames uit

 Amy en Saar moesten elkaar wel hebben terwijl Pongo er een beetje omheen liep te blaffen.

Saar kijkt toe hoe Amy Pongo in de houdgreep houdt.

Wacht, ik ga mee! Ik moet toch die richting uit!

Even poseren alleen maar dan?

Er voer een groot containerschip langs met een Chinese naam of in ieder geval Chinees aandoende naam.

Een mooi moment om even een foto te schieten van Pongo met op de achtergrond dat schip.

Saar rent de dijk op

De hand die u voert...

Amy gaat voor Monique zitten in de hoop dat er iets uit dat tasje komt.

Zeeuwse luchten, Friese honden

Alleen op de wereld

Dit is nou waarom pongo uitverkoren is om naar Shanghai te gaan. Hij trekt zijn eigen plan, is ondernemend en niet meteen van zijn stuk al kijkt hij doorgaans wel even de kat uit de boom.

Pongo heeft al een nat pak, de dames houden hun kapsel in tact

Pongo, wacht!

De zee is lekker qua temperatuur, qua drinkwater zal het minder zijn.

Pongo zwemt even een rondje

Wat doet ie nou?

Pongo zwemt even een rondje in de Schelde. Saar vindt het reuze interessant en gaat ook wel een stukje mee maar als haar buikje nat wordt houdt ze het voor gezien.

drie prachtige hondjes, totaal verschillend.

Zijn we klaar?

Amy en Saar lijken veel op elkaar maar Saar heeft grotere en rondere oren dan Amy. Zij lijkt daarmee op haar oma Floran. Amy is meer het typetje Imre zowel qua uiterlijk als qua gedrag evenals Pongo. Hij is de manlijke variant van Imre. Pongo leek wel 10 centimeter groter dan zijn beide zusjes maar dat was ook een beetje schijn. Pongo is potig en nog slungelig terwijl de beide dames voller zijn. 

Het was een gezellig middagje. De honden vonden het geen enkel probleem om in de auto te zitten. De heenweg zat pongo in de bench en Amy er naast en de terugweg andersom. Het aanbod van Monique om te blijven eten hebben we afgeslagen omdat ik niet al té laat thuis wilde zijn en we een kleine drie uur rijden voor de boeg hadden. Josette wist dat in Veghel een goede snackbar zat en daar hebben we even een snack genuttigd. (bij Jopie, lekker!) We hebben onderweg lekker gekletst en voor we het wisten waren we weer thuis. 

Monique en Willy, dank voor de gastvrijheid!

Na een warme dag

Is het heerlijk toeven in het water!

5 juli 2012

Even acclimatiseren

Pongo houdt van water, sterker nog, hij is er zowat niet uit te slaan!
Vandaag is het warm en ik gun de honden verkoeling in de vijver van het Horsterpark. Imre is helemaal gefocust op de bal en Pongo is helemaal gefocust op Imre. 

en gaan met die banaan!

Pongo  wil het liefst meeliften bij Imre op de rug

Het gespetter is niet van de lucht! Pongo zit veel te dicht op Imre waardoor hij in moet houden om haar niet te raken. Daardoor slaat hij veel te hoog met zijn voorpoten en wordt het mooie zwemmen een partijtje spetteren.

Aanval van opzij dan maar

Van opzij benaderen en toch maar zien om die bal te pakken te krijgen. Jammer voor Pongo, Imre zwemt sneller, Imre is sterker en Imre laat nóóit een eenmaal tussen haar kaken geklemde bal los en al helemaal niet voor een klein ukkie pukkie als Pongo!

Dan zelf maar op zoek naar een bal

Imre is down gelegd langs de kant zodat Pongo in alle rust naar het balletje kan zwemmen. Hij begint heel voortvarend, neemt het ding ook mee in de bek maar laat hem op de terugweg los. Dat was voor Imre het signaal om als een speer het water in te duiken om de bal te halen. En Pongo? Die moet voortaan alleen nog maar op een apport wat aan een touw bevestigd is het water in gestuurd worden zodat het apport in ieder geval binnen komt en Pongo het waarschijnlijk wel vast blijft houden omdat dan de prooidrift komt bovendrijven.

Gooi je hem nog eens?

Zoniet, dan schud ik me eerst maar even uit...

Ik zie het aan je gezicht, je gooit wel hè

Pongo blijft vaak in het water zitten om op die manier voorsprong te hebben op Imre. Hij is zó slim maar Imre stuift het water in en dan is de voorsprong weg en Pongo kansloos. Ik heb zelden een hondje gehad waarmee het zo fijn trainen en wandelen is. Super!